დამოუკიდებელი, თავისუფალი, თვითკმარი და თვითმართვადი სამოქალაქო სივრცე ქვეყნის საზოგადოებრივ-პოლიტიკური ცხოვრების მდგრადი განვითარებისა და კონკრეტული პიროვნების უსაფრთხოებისა და კეთილდღეობის გარანტი და საფუძველია. სწორედ ამ სივრცის სულისკვეთება  განსაზღვრავს სახელმწიფოს რაობას. ერისა და სახელმწიფოს აწმყო და მომავალი, საგარეო ფაქტორებთან ერთად, მის შინაგან სტრუქტურაზეა დამოკიდებული.

ეს გარემოება კარგად არის ცნობილი საქართველოს ეკლესიისთვის, ვინაიდან იგი მუდამ იყო არა მარტო რელიგიურ–აღმსარებლობითი მიმართულების ინსტიტუტი, არამედ ქართული სამოქალაქო საზოგადოების ფორმირების მაორგანიზებელი და სულიერ-ზნეობრივი მასტიმულირებელი. ვრცლად »

XX-ე საუკუნეში პროტესტანტული აღმსარებლობის ევროპულ ქვეყნებში, კარლ მარქსის ნაშრომების გავლენით მსოფლიოში გავრცელდა სოციალიზმის იდეები. ძმობა-მეგობრობის იდეოლოგია ითვალისწინებდა სოციალური თანასწორობის პრინციპებზე დამყარებული საზოგადოების მშენებლობას, სრულ სახალხო მმართველობას, სადაც მინიმუმამდეა დაყვანილი ეკონომიკური დიფერენციაცია, გარანტირებულია ადამიანის უფლებები და თავისუფლება.

ევროპელმა სოციალ-დემოკრატიულმა პარტიებმა უარის თქვეს რევოლუციურ სოციალიზმსა და კლასთა ბრძოლის იდეებზე და დაიკავეს უფრო ზომიერი პოზიცია, რაც ითვალისწინებდა სოციალიზმის დამყარებას პოლიტიკური რეფორმების მეშვეობით. ვრცლად »

უკრაინის ეკლესიამ, როგორც იქნა, მიიღო ტომოსი მსოფლიო პატრიარქისგან, რითაც ავტოკეფალია მიენიჭა, თუმცა ტომოსის ტექსტი საკმაოდ საინტერესოა, რადგან, ჯერ ერთი, უკრაინის ეკლესიამ უარი თქვა უკრაინის საზღვრებს გარეთ არსებულ ეპარქიებზე (უკრაინის ავტოკეფალურად წოდებული ეკლესია, რომელიც გასული საუკუნის 20-ან წლებში შეიქმნა, საბჭოთა დროს დევნილობას ემსხვერპლა და უცხოეთში მოქმედებდა) და ფაქტობრივად, უკრაინის ეკლესიისთვის უპირველესი სასულიერო იერარქი მსოფლიო პატრიარქია. ცხადია, უკრაინელების გადასაწყვეტია, რას დათანხმდებოდნენ, თუმცა ჩვენთან ისევ არ წყდება პოლარიზაცია: ერთნი ამბობენ, რომ ქართულმა ეკლესიამ ახლავე და უპირობოდ უნდა დაუჭიროს მხარი უკრაინის ავტოკეფალიას, მეორენი კი განგაშის ზარებს არისხებენ, რომ, როგორც კი ვაღიარებთ, მოსკოვის საპატრიარქოც მაშინვე აღიარებს აფხაზეთისა და ცხინვალის ეპარქიებს. მამუკა გიორგაძესთან ერთად ვიმსჯელებთ მოსალოდნელ საფრთხეებსა და მართლმადიდებელ სამყაროში შექმნილ ახლებურ რეალობაზე.
მამუკა გიორგაძე: უპირველესად უნდა აღვნიშნოთ, რომ უკრაინის ეკლესიის ავტოკეფალიის თემა ორ ერთმანეთთან დაკავშირებულ, მაგრამ მაინც დამოუკიდებელ პროცესს მოიცავს. ერთია უშუალოდ უკრაინის ავტოკეფალიის თემა და მისი პოლიტიკური და რელიგიური შემადგენელი და ჩვენ, რა თქმა უნდა, შეგვიძლია, ვიმსჯელოთ, რა მოჰყვება ამას უკრაინისთვის და მეორე თემაა, აი, ამ ტომოსის შემდგომ მართლმადიდებელ სამყაროში წარმოქმნილი ახალი გამოწვევები, რომლებიც ჩვენც გვეხება. ვრცლად »

დიდი ვნებათაღელვა უკრაინის ეკლესიის ავტოკეფალიაზე მსჯელობისას არ  წყდება. საკითხი უკვე გასცდა წმინდა რელიგიურ ჩარჩოებს და პოლიტიკურ პრიზმაში აღიქმება.

უკრაინის ეკლესიის ავტოკეფალისტურ მოძრაობას სოლიდარობას ვუცხადებდით საბჭოთა ათეისტური სისტემის ზეობის დროს (ზოგიერთმა დღეს გააქტიურებულმა მაშინ ეკლესიისკენ გზაც არ იცოდა, ზოგი სად იყო ღმერთმა უწყის (და ჩვენც!). პირადად მიგვიღია მონაწილეობა აქციებში კიევსა თუ ლვოვში  ამ მოძრაობის ლიდერის მიტროპოლიტ მსტისლავისა (სკრიპნიკი, სხვათა შორის, სიმონ პეტლიურას დის შვილი) და ავტოკეფალური ეკლესიის უფლებების დასაცავად. (ინფორმაციისთვის, მიტროპოლიტი ფილარეტი (დენისენკო) მაშინ რუსეთის საპატრიარქო ტახტისთვის იბრძოდა). ვრცლად »

უკრაინის სასულიერო პირებმა, ანუ უკრაინაში მოქმედმა ორმა არაღიარებულმა ეკლესიამ, 15 დეკემბერს აირჩია წინამძღოლი, რაც იყო მსოფლიო პატრიარქის პირობა, მიტროპოლიტ ფილარეტისთვის ანათემის მოხსნის შემდეგ. ახლა კი უნდა დაიწყოს მსჯელობა უკრაინის ეკლესიის სახელწოდებაზე, შესაბამისად – მისი აღიარების პროცესიც.
სახელწოდება იმიტომაა მნიშვნელოვანი, რომ მოსკოვის საპატრიარქოს დაქვემდებარებულ უკრაინულ ავტონომიურ ეკლესიას უკვე ჰქვია უკრაინის ეკლესია. როგორ განვითარდება შემდგომ პროცესები და როდის უნდა ველოდოთ მსოფლიო პატრიარქის მიერ უკრაინის ახალი ეკლესიის ავტოკეფალიის გამოცხადებას – ამ თემაზე მამუკა გიორგაძესთან ერთად ვისაუბრებთ.
– როგორ შეთანხმდნენ, რომელი ეკლესია რომელს გაუერთიანდა და, საერთოდ, რა მოხდა 15 დეკემბერს კიევში? ვრცლად »

უკრაინის ეკლესიისთვის ავტოკეფალიის მინიჭების საკითხი, ფაქტობრივად, გადაწყვეტილია, მხოლოდ დროის ამბავია, თუმცა მართლმადიდებელ სამყაროში არეულობა უკვე გამოიწვია: მოსკოვის საპატრიარქომ ევქარისტული კავშირი გაწყვიტა კონსტანტინოპოლის საპატრიარქოსთან და რუსი სასულიერო პირები პატრიარქ ბართლომეს ლოცვებში აღარ მოიხსენებენ. თავის მხრივ, იერუსალიმის პატრიარქმაც არ მოუწონა გადაწყვეტილება მსოფლიო პატრიარქს და ჯერჯერობით უცნობია, რა პოზიცია ექნებათ სხვა მართლმადიდებელ ეკლესიებს, ოღონდ ფაქტია, რომ საკითხი უნდა გადაწყდეს სამართლიანობისა და საეკლესიო წესების ფარგლებში.
რეალურად, როგორი ვითარებაა და რა საფრთხედ შეიძლება, შემოუტრიალდეს მართლმადიდებელ სამყაროს აზრთა ასეთი სხვადასხვაობა, გახდება თუ არა ეს ფაქტი პრეცედენტული და რა ბედი ელით ჩვენს სეპარატისტულ ეპარქიებს, რომლებზეც თვალი უჭირავთ რუსეთის საპატრიარქოსაც, ბერძნულ ეკლესიასაც და  მოსკოვის პატრიარქსაც – თემას მამუკა გიორგაძესთან ერთად განვიხილავთ. ვრცლად »

პუტინს აწყობდა ქვეყნებს შორის ომის დროს სააკაშვილის პრეზიდენტობა!

რუსთავი 2 კვლავ გაიხლართა თავისივე დაგებულ კაკანათში. ვინაიდან ხელისუფლებამ „ოპოზიციური აზრის“ მონოპოლიზებაზე ლიცენზია მისცა, მიაჩნიათ, რომ მათგან ტირაჟირებულ ნებისმიერ ფაქტს ყველა უაპელაციოდ და ერთმნიშვნელოვნად მიიღებს. ამჟამად, მორიგი ფარული ჩანაწერის გავრცელების დროს მათი ინტერესი რუსეთის მთავრობისადმი  ვანო ჩხარტიშვილის (ანუ დღევანდელი „ოცნების“) მიერ გაკეთებული შეთავაზების გამო საზოგადოების აღშფოთების გამოწვევა  იყო. ვრცლად »

 უკრაინის ტერიტორიაზე რამდენიმე ეკლესია მოქმედებს, მათ შორის, მრევლის რაოდენობით უპირველესი მოსკოვის საპატრიარქოს დამორჩილებული კიევის ეკლესიაა, რომელსაც ავტონომიური სტატუსი აქვს, რიგით მეორე კი მისგან განდგომილი ფილარეტის ეკლესიაა, რომელიც კარგა ხანია, ცდილობს, მიიღოს ავტოკეფალია. როგორც ჩანს, მსოფლიო, ანუ კონსტანტინოპოლის პატრიარქმა ეს თხოვნა ისმინა და არ არის გამორიცხული, რომ მეუფე ფილარეტმა თავის მიზანს მიაღწიოს. ამ ფაქტისადმი ჩვენს საზოგადოებაში არაერთგვაროვანი აზრია (არიან ისეთებიც, რომლებიც აგრესიულად მოუწოდებენ საქართველოს საპატრიარქოს, მხარი დაუჭიროს უკრაინელების რელიგიურ დაპირისპირებას რუსეთის ეკლესიასთან), თუმცა უპირველესი (მიუხედავად უკრაინელებისადმი გულწრფელი თანადგომისა) მაინც ჩვენივე პრობლემებია. კერძოდ, ის, რომ, თუკი საეკლესიო სამართლით, მსოფლიო პატრიარქი ვრცლად »