ქართული ენის განმარტებით ლექსიკონში ვკითხულობთ, რომ სინდისი ეს გრძნობაა, რომლითაც ადამიანი საკუთარ ქმედებას აფასებს და აკონტროლებს. ჰოდა, თუ ჩვენებურ პოლიტიკოსებს გადავხედავთ, იოლად შევამჩნევთ, რომ მაკონტროლებელი ფუნქცია ამ გრძნობას დაუკარგავს.  მაგალითად, ნინო ბურჯანაძე იოტისოდენა უხერხულობასაც არ გრძნობს, რომ პოლიტიკურად ეჭუკჭუკება პოლიტიკურ ძალას,

სახელმწიფოში სერიოზული პოლიტიკური კრიზისის დროს მთავარი პოლიტიკური აქტორი მიდის, ეს ან დიდი უპასუხისმგებლობაა ან ვიღაცას ემალება. დამატებით ეჭვებს აჩენს საკუთარი ქონებით მანიპულაცია. ქვეყნის ერთგულებისა და პასუხისმგებლობის ყველაზე დაბალი ხარისხის მქონე მოქალაქე თუ მართლა რეალურად დააპირებდა პოლიტიკიდან წასვლას, მაშინ მას მკაფიო განმარტება უნდა გაეკეთებინა იმის შესახებ რა მოსდის: – მასზე აწყობილ ვერტიკალს – ფინანსური ნაკადებს და [...]